Altın Bilezik
Babama çok düşkündüm. Ne zaman dışarı çıkmaya çalışsa peşine düşerdim. Öyle ki işe gitmek için balkondan kaçarak beni atlatırdı. O zamanlar birinci katta oturuyorduk.
Bir gün balkondaydım. Beyaz bir araba gördüm. Arabadan bir adam indi. Onu hemen tanıdım. Babamın arkadaşıydı. Binadan çıkan babamı görünce, balkondan atladığım gibi koşmaya başladım. Beni çoktan fark etmişti ve o da koşuyordu. Yakalayamadım. Ağlamaya başladım.
Kolumda altın bir bilezik vardı. O kadar kızgındım ki altın bileziği taşla ezmeye başladım. Annem beni gördü ve bağırmaya başladı. Birinci katta yaşamak büyük talihsizlikti. Kaçmaya çalışsam da beni hemencecik yakaladı. Neyse ki, ninem bizimle yaşıyordu. Her zamanki gibi ninemin arkasına saklandım.
The Gold Bracelet
I was very fond of my father. Whenever he tried to go out, I went after him. So much so that he used to avoid me by escaping through the balcony to go to work. We were living on the first floor at that time.
One day I was on the balcony. I saw a white car. A man got out of his car. I recognized him at once. He was my father’s friend. When I saw my father leaving the building, I jumped from the balcony and started running. He had already noticed me and he was running too. I couldn't catch him. I started to cry.
I had a gold bracelet on my arm. I was so angry that I started crushing the gold bracelet with a stone. My mom saw me and she started shouting. Living on the first floor was a great misfortune. Even though I tried to escape, she caught me straight away. Fortunately, my grandmother was living with us. As usual, I hid behind my grandmother.
J’aimais beaucoup mon père. Chaque fois qu’il essayait de sortir, je le poursuivais. Si bien que il m’évitait en s’échappant par le balcon pour aller au travail. On habitait au premier étage à ce moment-là.
Un jour, j’étais sur le balcon. J’ai vu une voiture blanche. Un homme descendait de sa voiture. Je l’ai reconnu immédiatement. C’était l’ami de mon père. Quand j’ai vu mon père qui est sorti de l’immeuble, j’ai sauté du balcon et j’ai commencé à courir. Il m’avait déjà remarquée et il courait aussi. Je ne suis pas arrivée à le rattraper. J’ai commencé à pleurer.
J’avais un bracelet d’or sur mon bras. J’étais tellement en colère que j’ai commencé à écraser le bracelet d’or avec une pierre. Ma mère m’a vue et elle a commencé à crier. Vivre au premier étage était un grand malheur. Même si j’ai essayé de m’échapper, elle m’a tout de suite attrapée. Heureusement, ma grand-mère vivait avec nous. Comme d’habitude, je me suis cachée derrière ma grand-mère.