Emir veya öğüt verirken, bir istekte bulunurken kullanılabilir. Öznenin kullanılmadığı, ama kişiye uygun fiil çekiminin kullanıldığı kiptir. Sadece 3 özne için (tu,nous,vous) emir kipi kullanılabilir.
♥ Tais-toi! (Sus!)
♥ Prends le métro, c’est plus rapide. (Metroya bin, daha hızlı.)
♥ Ne parle pas fort! (Yüksek sesle konuşma!)
♥ S’il te plaît, apporte cette boîte. (Lütfen, kutuyu getir.)
♥ Passe un bon week-end! (İyi hafta sonları!)
Tu parles | Parle! |
Nous parlons | Parlons! |
Vous parlez | Parlez! |
Tu viens | Viens! |
Nous venons | Venons! |
Vous venez | Venez! |
Tu vas | Va! |
Nous allons | Allons! |
Vous allez | Allez! |
ATTENTİON:
♥ Tu vas. ⇒ Va!
♥ Tu ouvres. ⇒ Ouvre!
♥ Va y ⇒ Vas-y (Hadi: genellikle birine cesaret vermek için kullanılır.)
♥ Mange en ⇒ Manges-en (Şundan ye)
Düzensiz çekilen 4 fiil vardır. Bunlar;
ETRE | AVOİR | SAVOİR | VOULOİR |
Sois! | Aie! | Sache! | Veuille! |
Soyons! | Ayons! | Sachons! | Voulons! |
Soyez | Ayez! | Sachez! | Veuillez! |
♥ Veuillez tous écouter! (Hepiniz dinleyiniz!)
♥ Soyez prudent(e)(s)! (Dikkatli olunuz!)
♥ Aie confiance, s‘il te plait! (Güven lütfen!)
La négation (Olumsuz Yapı):
♥ Parlez! (Konuşunuz)
⇒ Ne parlez pas! (Konuşmayınız)
♥ Fais toujours ainsi! (Her zaman böyle yap!)
⇒ Ne fais jamais ainsi! (Asla böyle yapma!)
♥ Attends! (Bekle)
⇒ N’attends pas! (Bekleme)
Les verbes pronominaux:
Zamirler, olumlu emir kiplerinde fiilden sonra kullanılır ve ‘me ⇒moi, te ⇒ toi’ dönüşümleri olur. Fakat olumsuz cümlede bu zamirler fiilden önce kullanılır ve değişim olmaz.
♥ Tu te levès. (Kalkıyorsun.)
⇒ Lève-toi! (Kalk!)
⇒ Ne te lève pas! (Kalkma!)
(∴ se lever: kalkmak)
♥ Ton père veut que tu te dépêches. (Baban acele etmeni istiyor.)
⇒ Alors, dépêche-toi! (Acele et!)
⇒ Ne te dépêche pas! (Acele etme!)
(∴ se dépêcher: acele etmek)
♥ Vous vous cachez. (Siz saklanıyorsunuz.)
⇒ Cachez-vous! (Saklanınız!)
⇒ Ne vous cahchez pas! (Saklanmayınız!)
(∴ se cacher: saklanmak)
Avec les pronom compléments:
♥ Tu me laisses seule. (Sen beni yalnız bırakıyorsun.)
⇒ Laisse-moi seule! (Beni yanız bırak!)
⇒ Ne me laisse pas seule! (Beni yalnız bırakma!)
♥ Regarde-moi! (Bana bak!)
⇒ Ne me regarde pas! (Bana bakma!)
♥ Regarde-le! (Ona bak!)
⇒ Ne le regarde pas! (Ona bakma!)
♥ Téléphone-lui! (Ona telefon et!)
⇒ Ne lui téléphone pas! (Ona telefon etme!)
(∴ téléphoner à qqn: birine telefon etmek)
ATTENTİON:
♥ Donne-moi ce livre! (Bu kitabı bana ver!)
⇒ Donne-le-moi! (Onu bana ver!)
⇒ Ne me le donne pas! (Onu bana verme!)
♥ Tu ne parleras pas de tes problèmes à ta femme. (Karına problemlerinden bahsetmeyeceksin.)
⇒ Parle-lui-en! (Ona ondan bahset!)
⇒ Ne lui en parle pas! (Ona ondan bahsetme!)
♥ Tu ne m’expliqueras pas le problème. (Sorunu bana açıklamıyorsun.)
⇒ Ne me l’explique pas! (Bana açıklama!)
♥ Tu n’achèteras pas les journaux à ta sœur. (Kız kardeşinden gazeteler almıyorsun.)
⇒ Ne les lui achète pas! (Onları ondan satın alma!)