L’impératif Présent (Emir Kipi)

Emir veya öğüt verirken, bir istekte bulunurken kullanılabilir. Öznenin kullanılmadığı, ama kişiye uygun fiil çekiminin kullanıldığı kiptir. Sadece 3 özne için (tu,nous,vous) emir kipi kullanılabilir.

 

  • Un ordre (emir):

 Tais-toi! (Sus!)

 

  • Un conseil (öğüt):

 Prends le métro, c’est plus rapide. (Metroya bin, daha hızlı.)

 

  • Une interdiction (yasaklama):

 Ne parle pas fort! (Yüksek sesle konuşma!)

 

  • Une demande (talep):

 S’il te plaît, apporte cette boîte. (Lütfen, kutuyu getir.)

 

  • Un souhait (dilek):

 Passe un bon week-end! (İyi hafta sonları!)

 

Tu parles Parle!
Nous parlons Parlons!
Vous parlez Parlez!

 

Tu viens Viens!
Nous venons Venons!
Vous venez Venez!

 

Tu vas Va!
Nous allons Allons!
Vous allez Allez!

 

ATTENTİON:

  • Sonu ‘-er’ ile biten fiiller ve ‘aller, ouvrir, offrir ve cueillir’ fiillerinde, ‘tu’ kişi zamiri için fiil çekiminde ‘-s’ düşer.

 Tu vas.        ⇒  Va!

 Tu ouvres.  ⇒  Ouvre!

  • Fakat ‘y’ ve ‘en’ zamiri ile birlikte kullanıldığına ‘-s’ düşmez. Bu durum, iki seslinin yan yana gelmesinden oluşan telaffuzdan kaynaklanır.

 Va y             ⇒  Vas-y (Hadi: genellikle birine cesaret vermek için kullanılır.)

 Mange en  ⇒  Manges-en (Şundan ye)

 

Düzensiz çekilen 4 fiil vardır. Bunlar;

            ETRE                AVOİR         SAVOİR           VOULOİR
          Sois!                Aie!          Sache!           Veuille!
          Soyons!               Ayons!          Sachons!           Voulons!
          Soyez               Ayez!          Sachez!           Veuillez!

 

Veuillez tous écouter! (Hepiniz dinleyiniz!)

 Soyez prudent(e)(s)! (Dikkatli olunuz!)

 Aie confiance, s‘il te plait! (Güven lütfen!)

 

La négation (Olumsuz Yapı):

 Parlez! (Konuşunuz)

⇒ Ne parlez pas! (Konuşmayınız)

 Fais toujours ainsi! (Her zaman böyle yap!)

⇒ Ne fais jamais ainsi! (Asla böyle yapma!)

 Attends! (Bekle)

⇒ N’attends pas! (Bekleme)

 

Les verbes pronominaux:

Zamirler, olumlu emir kiplerinde fiilden sonra kullanılır ve ‘me ⇒moi, te ⇒ toi’ dönüşümleri olur. Fakat olumsuz cümlede bu zamirler fiilden önce kullanılır ve değişim olmaz.

 Tu te levès. (Kalkıyorsun.)

⇒ Lève-toi!  (Kalk!)

⇒ Ne te lève pas! (Kalkma!)

(se lever: kalkmak)

 

 Ton père veut que tu te dépêches. (Baban acele etmeni istiyor.)

⇒ Alors, dépêche-toi! (Acele et!)

⇒ Ne te dépêche pas! (Acele etme!)

( se dépêcher: acele etmek)

 

 Vous vous cachez. (Siz saklanıyorsunuz.)

⇒ Cachez-vous! (Saklanınız!)

⇒ Ne vous cahchez pas! (Saklanmayınız!)

(se cacher: saklanmak)

 

Avec les pronom compléments:

 Tu me laisses seule. (Sen beni yalnız bırakıyorsun.)

⇒ Laisse-moi seule!  (Beni yanız bırak!)

⇒ Ne me laisse pas seule! (Beni yalnız bırakma!)

 Regarde-moi! (Bana bak!)

⇒ Ne me regarde pas! (Bana bakma!)

 Regarde-le! (Ona bak!)

⇒ Ne le regarde pas! (Ona bakma!)

 Téléphone-lui! (Ona telefon et!)

⇒ Ne lui téléphone pas! (Ona telefon etme!)

( téléphoner à qqn: birine telefon etmek)

 

ATTENTİON:

 

 Donne-moi ce livre! (Bu kitabı bana ver!)

⇒ Donne-le-moi! (Onu bana ver!)

⇒ Ne me le donne pas! (Onu bana verme!)

 

 Tu ne parleras pas de tes problèmes à ta femme. (Karına problemlerinden bahsetmeyeceksin.)

⇒ Parle-lui-en! (Ona ondan bahset!)

⇒ Ne lui en parle pas! (Ona ondan bahsetme!)

 

 Tu ne m’expliqueras pas le problème. (Sorunu bana açıklamıyorsun.)

⇒ Ne me l’explique pas! (Bana açıklama!)

 

 Tu n’achèteras pas les journaux à ta sœur. (Kız kardeşinden gazeteler almıyorsun.)

⇒ Ne les lui achète pas! (Onları ondan satın alma!)

 

error: İçerik Kopyalanamaz!