Les Temps (Zamanlar)
Les verbes auxiliaires (Yardımcı Fiiller)
- Être (Olmak fiili)
- Avoir (Sahip olmak fiili)
Indicatif (Haber Kipi)
- Présent (Geniş Zaman / Şimdiki Zaman)
- Passé Composé (Görülen (-di’li) Geçmiş Zaman)
- Imparfait (Şimdiki Zamanın Hikayesi)
- Plus-Que-Parfait (Duyulan (-miş’li) Geçmiş Zaman)
- Passé Simple (Basit Geçmiş Zaman)
- Passé Antérieur
(∴ Passé Simple ve Passé Antérieur; edebi metinlerde, diplomatik arşivlerde, romanlarda kullanılan geçmiş zamanlardır.)
- Futur Simple (Basit Gelecek Zaman)
- Futur Antérieur (Önceki Gelecek Zaman)
Passé Récent et Futur Proche de l’Indicatif
Ils sont formés grâce à des verbes que l’on appelle verbes semi-auxiliaires de temps. (Yarı yardımcı fiiller olarak adlandırılan ‘aller’ ve ‘venir’ fiilleriyle cümle kurulur.)
- Futur Proche (Yakın Gelecek Zaman)
Le futur proche n’est pas à proprement parler un temps du futur. Voilà pourquoi il ne figure pas dans la liste des conjugaisons. Il s’agit plutôt d’une tournure de phrase. (Yakın gelecek zaman tek başına, kesinlikle gelecekteki bir zaman demek değildir. Bu nedenle de zamanlar listesinde yer almaz ‘aller’ fiilinin kişiye göre çekimlenmesiyle oluşturulur.)
| aller (au présent) + infinitif |
- Passé Récent (Yakın Geçmiş Zaman)
Si le futur proche n’est pas un temps à part entière, il en va de même pour le passé récent. (Yakın gelecek kendi başına bir zaman değilse, yakın geçmiş için de aynı şey geçerlidir. ‘venir de’ kalıbının kişiye göre çekimlenmesiyle oluşturulur.)
Conditionnel (Şart Kipi)
- Conditionnel Préset
- Conditionnel Passé
Subjonctif (Dilek Kipi)
- Subjonctif Présent
- Sujonctif Passé
- Imparfait
- Plus-Que-Parfait
(∴ 3. ve 4. zamanlar günümüzde neredeyse hiç kullanılmamakla birlikte, edebi metinlerde karşılaşılabiliyor.)
Impératif (Emir Kipi)
Infinitif (Mastar Kipi)
♥ Promettre est facile, tenir est difficile. (Söz vermek kolay, tutmak zordur.)
♥ Ne pas fumer. (Sigara içmeyin.)
♥ Comment faire? (Nasıl yapılır?)
♥ D’abord mettre la farine, ensuite verser la préparation. (Önce unu koyun, ardından preparatı dökün.)
♥ Moi, partir, jamais! (Ben, gitmek, asla!)
| avoir + participe passé
être + participe passé |
♥ Le professeur est sorti après avoir pris les livres. (Profesör kitapları aldıktan sonra ayrıldı.)
♥ Merci d’être venus. (Geldiğiniz için teşekkürler.)
♥ Nous regrettons d’avoir vendu notre voiture. (Aracımızı sattığımız için üzgünüz.)
Participe (Sıfat-Fiil)
♥ travailler + ant = travaillant
♥ aimer –> aimé
♥ partir –> parti
♥ prendre –> pris
Gérondif (Zarf-Fiil)
♥ aimer –> en aimant
♥ finir –> en finissant