Les verbes auxiliaires (Yardımcı Fiiller)
Indicatif (Haber Kipi)
(∴ Passé Simple ve Passé Antérieur; edebi metinlerde, diplomatik arşivlerde, romanlarda kullanılan geçmiş zamanlardır.)
Passé Récent et Futur Proche de l’Indicatif
Ils sont formés grâce à des verbes que l’on appelle verbes semi-auxiliaires de temps. (Yarı yardımcı fiiller olarak adlandırılan ‘aller’ ve ‘venir’ fiilleriyle cümle kurulur.)
Le futur proche n’est pas à proprement parler un temps du futur. Voilà pourquoi il ne figure pas dans la liste des conjugaisons. Il s’agit plutôt d’une tournure de phrase. (Yakın gelecek zaman tek başına, kesinlikle gelecekteki bir zaman demek değildir. Bu nedenle de zamanlar listesinde yer almaz ‘aller’ fiilinin kişiye göre çekimlenmesiyle oluşturulur.)
aller (au présent) + infinitif |
Si le futur proche n’est pas un temps à part entière, il en va de même pour le passé récent. (Yakın gelecek kendi başına bir zaman değilse, yakın geçmiş için de aynı şey geçerlidir. ‘venir de’ kalıbının kişiye göre çekimlenmesiyle oluşturulur.)
venir de + infinitif |
Conditionnel (Şart Kipi)
Subjonctif (Dilek Kipi)
(∴ 3. ve 4. zamanlar günümüzde neredeyse hiç kullanılmamakla birlikte, edebi metinlerde karşılaşılabiliyor.)
Impératif (Emir Kipi)
Infinitif (Mastar Kipi)
♥ Promettre est facile, tenir est difficile. (Söz vermek kolay, tutmak zordur.)
♥ Ne pas fumer. (Sigara içmeyin.)
♥ Comment faire? (Nasıl yapılır?)
♥ D’abord mettre la farine, ensuite verser la préparation. (Önce unu koyun, ardından preparatı dökün.)
♥ Moi, partir, jamais! (Ben, gitmek, asla!)
avoir + participe passé
être + participe passé |
♥ Le professeur est sorti après avoir pris les livres. (Profesör kitapları aldıktan sonra ayrıldı.)
♥ Merci d’être venus. (Geldiğiniz için teşekkürler.)
♥ Nous regrettons d’avoir vendu notre voiture. (Aracımızı sattığımız için üzgünüz.)
Participe (Sıfat-Fiil)
♥ travailler + ant = travaillant
♥ aimer –> aimé
♥ partir –> parti
♥ prendre –> pris
Gérondif (Zarf-Fiil)
en + participe présent |
♥ aimer –> en aimant
♥ finir –> en finissant